Açlık Oyunları: Kuşların ve Yılanların Şarkısı

İlk açlık oyunları serisinin son filminden iyi diğer iki filminde kötü bir film. Daha çok açlık oyunlarının gelişim dönemine odaklanmış bir konu. Capitol büyük savaşını vermiş ve mıntıka düzeni oturtulmuştur. Bölgelerden haraçlar alınıp açlık oyunları düzenlenmektedir ama daha onuncu yılında açlık oyunları popülerliğini kaybetmiştir. Oyunların düzenleyicisi Dr.Volumina, geliştirmekle ilgili fikirlere açık durumdadır. Bu duruma taktikçimiz Snow yetişmiştir fakat bir pürüz vardır. Haraçlara yapılan insanlık dışı muameleden ötürü rahatsızdır bu durumu değiştirmek istemektedir.

Bu minvalde ilerleyen hikayede, ilk dönemlerin açlık oyunları kurgusu başarılıydı. Her konudaki yetersizlik, haraçlara hiç kıymet verilmemesi ve capitol içindeki iç politikalar/arkadan vurmalar/diken üzerindeki kimseler gibi detaylar mevcuttu. Filmdeki beklentilerimi kıran noktalar ise Lucy karakterinin şarkı söyleme muhabbetinin biraz cılkının çıkarılması ve oynanan 10.açlık oyununun bitmesinden sonra bir anda filmin etkisinin kaybolması Filmin adının üzerinde olduğu konu bir nevi işlenip bitirilmiş gibi oldu. Sanki her iki hikaye paralel işlenip finallense daha etkili olurdu gibi geldi bana. Kitabını okumadım, ama bu film için orta şekerli diyebiliyorum.

ben bu kitap/film için mesai ayıracağım şimdi. lisede bana kitap okuma alışkanlığı kazandırmaya başlatan seri olduğu için saygım var.

the hunger games serisinin dördüncü filmi. açlık oyunlarının 10. yılı anlatılıyor. diğer kitaplarda 74-75. yıl oyunları vardı.
oyunların başlangıcı, fikrin kimden çıktığı gösteriliyor.
Snow karakterinin de gençlik yıllarını izliyoruz ve Snow'un sevgilisi, 10. açlık oyunlarının galibi Lucy Gray'i.
Lucy Gray'in Katnissle bir bağlantısı olduğu düşünülüyor ama kim olduğu kesin olarak bilinmiyor.

kitapta Lucy Gray hakkında en sevmediğim şey sürekli eski sevgilisinden bahsedilmesiydi. Coryo bile Lucy'nin onu tamamen unuttuğundan emin olamadı bence. Coryo ilişkide daha çok seven taraf olarak gösterildi -son sahneye kadar-
coryo lucy'ye aşıktı ama başkan snowun aşık olduğu şey güçtü.
oyunların güncel haline kıyasla gelişmemişliğini görmek güzeldi. arena kötüydü, hediyeler haraçlara ulaşamıyordu, kameralar yetersiz, haraçlara iyi bakılmıyor, oyunlar başlamadan yarısı öldü bile.
filmde down sendromlu bir kız vardı:wovey. çok tatlıydı ve keşke Lucy onunla ilgilenseydi. Katnissle paralellik izlemiş olurduk. yılanlar gelmeden önce artık eve gidebilir miyiz demesi üzücüydü.
umarım bunu filmde izlerim deyip çocuk gibi heveslendiğim birkaç sahne filmde yoktu. yılanın soktuğu öğrenciyle ilgili hiç sahne yoktu, kitapta daha uzun anlatılmıştı. muhtemelen kesilmiş sahneler vardır.
kuduz olan haraca kitapta onlarca su gönderiliyordu, bu sebeple ölüyordu, okuması keyifliydi. filmde tek bir şişe göndermişler, izlemek istediğim şekilde değil sahne.
Snow'un gelecekteki halini izlediğim halde nasıl onun romantik ve iyi bir insan olduğuna inandım bilemiyorum. ne yaparsa yapsın dönüştüğü kişi belli.

ilk oyunlarda da bu oyunda da öne çıkması gereken haraçlar vardı. daha güçlü, daha hırslı kişiler, ana karakterlerin öne çıkması gerektiği için kazanamadılar işte klasik. tilki kız gibi, bu filmde de kısa saçlı kız hak ettiğini alamadı. "bu kadar kişiyi boşuna mı öldürdüm bu haksızlık" demesi doğruydu. yeni oyunlarda da oyun kurucularının müdahalesi hep vardı, ama yılanlardan kaçış yolu yoktu.
lucy de şanslı veya iyi bir oyuncu değildi. şarkıları sayesinde öne çıkan sevimli bir kızdı ve snow'un hileleri sayesinde kazandı. kitapta da bu müdahaleler sürekli anlatılıyordu zaten. ekran yüzü olabildiği için sevildi
Katniss de bana güçsüz biri gibi gelirdi başta, bir türlü alması gereken sorumlulukları üstlenmedi, ama yine de zekiydi. Lucy'de şarkıcı olması dışında öne çıkacak hicbir özellik göremedim
snow sistemi iyi geliştirmiş. halk artık daha zengin, daha parıltılı renkli kıyafetler giyiyor, savaş ortamı tamamen bitmiş, oyunların izleyicisi çok.
capitolde yaşasam sana oy verirdim Coriolanus Snow